Wnętrze budynku zaprojektowano wzdłuż promenady ciągnącej się przez wszystkie poziomy, która łączy różne funkcjonalne pomieszczenia. Bryła geometryczna budynku wpasowana jest w otaczający ją miejski krajobraz o podobnym charakterze. Szklana elewacja tej „Szczecińskiej Góry Lodowej” nadaje całej konstrukcji lekki i jasny wyraz, spotęgowany wewnętrznym oświetleniem, które może być dopasowane do potrzeb funkcjonalnych i reprezentacyjnych i może każdego dnia zmieniać kolory i kompozycję. Zewnętrzna prostota budynku kontrastuje z tradycyjnym, bogatym wystrojem wnętrz. Konstrukcja głównej sali przypomina sekwencję Fibonacciego rozszerzającą się w miarę oddalania się od sceny.
Projekt filharmonii jest dziełem Estudio Barozzi Veiga z Barcelony. Wspaniała akustyka sal koncertowych jest wynikiem geometrii ścian i stropów opracowanej przez znanego akustyka Dr. Hgi Arau również z Barcelony. Także specjalne fotele absorbujące dźwięk i ruchome ekrany akustyczne, które mogą być dopasowane do rodzaju muzyki, składają się na ten niebywały efekt. Parametry dźwięków są doskonałe; natężenie, równomierność, opóźnienie i rewerberacja nie różnią się więcej niż jedna setna sekundy od najwyższych norm co stawia ją w światowej czołówce technologicznych osiągnięć. Całkowity koszt projektu wyniósł 100 mln PLN.
Budynek Filharmonii Szczecińskiej znalazł się wśród pięciu najpiękniejszych budowli Europy w finale prestiżowej Europejskiej Nagrody Architektonicznej (2014) im. Miesa van der Rohe, wynalazcy architektonicznego stylu „Les is more”.